پیدا شدن گمشده
پیدا شدن گمشده
آیت الله حاج میرزا ابوطالب تجلیل که از شاگردان برجسته مرحوم آیت الله حجت قدس سره و از اعضای هیأت استفتای مرحوم آیت الله طاب ثراه بودند و اینک یکی از مفاخر حوزه علمیه قم هستند ، می فرمود :
در عهد زعامت مرحوم آیت الله بروجردی قدس سره روزی در مسیر منزلم با طلبه ای مصادف شدم که با حال اضطراب به سوی آمد ، نسخه ای در دستش بود ، گفت : مریض هستم ، دکتر رفتم و برای پول نسخه که حدود هفت تومان است ، مانده ام .
از من کمک خواست ولی چون برای من مقدور نبود از وی معذرت خواستم و به سوی منزل حرکت کردم ، چون مقداری راه پیمودم به شدت پشیمان شدم که چرا او را به شخص دیگری معرفی نکردم . فوراً برگشتم و همین مسیر را رفتم و هرقدر دنبال او گشتم او را نیافتم .
مدتها این رخداد مرا آزار می داد و فکر مرا به خود مشغول کرده بود ، تا آنکه شبی پس از جلسه استفتای آیت الله مرعشی وارد صحن مطهر شدم ، و مقابل ایوان آیینه ایستادم و عرضه داشتم : بی بی ! من امشب این گمشده را از شما می خواهم ، همین امشب باید او را پیدا کنم و به او کمک کنم تا از عذاب وجدان راحت شوم .
آنگاه به سوی منزل به راه افتادم ، در اثنای راه بر سر دو راهی رسیدم ، ناخودآگاه مسیری را برگزیدم که هرگز از آن مسیر نمی رفتم . در آن مسیر از مقابل مسافرخانه ای عبور کردم ، طلبه ای را آنجا دیدم ، معلوم شد که مرحوم آیت الله بروجردی آن مسافرخانه را به جهت کمبود جا برای اسکان طلبه ها اجاره کرده است. برای دیدن مسافرخانه داخل شدم ، یکی از اطاقها درش باز بود ، چون مقابل آن اطاق رسیدم ناگهان چشمم به آن طلبه افتاد ، چون گمشده ام را یافتم به سویش دویدم و او را در آغوش کشیدم و از عذاب وجدان راحت شدم و این به برکت توسل به آن کریمه اهلبیت بود .
منبع : کرامات معصومیه (علی اکبر مهدی پور)
