نگین قم

نتیجه ادب و احترام

دو تن از وعاظ برجسته آذربایجان که از دوستان نزدیک نگارنده و اینک مقیم تهران هستند ، در دوران گذشته عازم حج بودند و دستگاه های امنیتی برای آنها مشکل ایجاد کرده بود و از رفتن آنها جلوگیری می کرد . تا آخرین روز پروازهای حج فرا رسید .

این دو روحانی که تلاشهای خود را برای رفع مانع سازمان امنیت بی نتیجه دیدند ، به قم آمدند تا مشکل خود را با یکی از مراجع آن روز در میان بگذارند . آن مرجع والا مقام یادداشتی به یکی از نمایندگان مجلس سنا ، موسوم به احمد خان بهادری مرقوم فرمودند تا برای رفع مشکل آنها اقدام نماید .

این دو روحانی با شتابی هرچه تمامتر به سوی تهران عزیمت نمودند تا پیش از انقضای وقت اداری خود را به تهران برسانند ، بلکه بتوانند با آخرین پرواز توفیق تشرف به حرمین شریفین را پیدا کنند .

وقتی به حدود منظریه می رسند متوجه می شوند که در اثر شتابزدگی از تشرف به حرم کریمه اهلبیت غفلت نموده اند . تصمیم می گیرند که برگردند ، ولی می ترسند که تا پایان وقت اداری به تهران نرسند و از تشرف به سرزمین وحی محروم شوند و لذا مدتی گفتگو می کنند ، به این نتیجه می رسند که مسافرت قم بدون زیارت حضرت معصومه علیها السلام کمال بی ادبی است ، ما باید به زیارت بی بی مشرف شویم ، اگر از عنایت بی بی بتوانیم به موقع به تهران برسیم زهی سعادت ، و اگر نتوانستیم و از حج محروم شدیم ، لا اقل این بی ادبی را به ساحت مقدس حضرت معصومه مرتکب نشویم .

و لذا از همانجا ماشین را سر و ته می کنند و با یک دنیا اخلاص به عتبه بوسی حضرت معصومه علیها السلام مشرف می شوند . در اثنای زیارت می بینند که سناتور بهادری نیز مشغول زیارت است ، همانجا یادداشت را تقدیم می کنند ، آن شادروان نیز دستنویس آن مرجع گرانقدر را بر دیده می نهد و همانجا دستور حلّ مشکل را صادر می کند . و بدین سان از برکت عنایت حضرت معصومه علیها السلام آن دو روحانی با اخلاص به مقصود خود نایل می شوند و به طواف کعبه مقصود توفیق می یابند .

این دو روحانی گرانمایه اگر ادب به خرج نمی دادند و برای عتبه بوسی آستان مقدس حضرت معصومه علیها السلام مراجعت نمی کردند ، با توجه به این که شخص مورد نظر در تهران نبود و آن آخرین روز پروازهای حج بود از زیارت خانه خدا محروم می شدند .

منبع : کرامات معصومیه (علی اکبر مهدی پور)